Duits manschappenonderkomen
Bijna volledig ondergrondse betonnen militaire constructie, in twee tuinen gelegen. Op een deel van de constructie is een buxustuin aangelegd. De bunker maakte deel uit van de ‘Hollandstellung’. Op ongeveer 60 meter noordoostwaarts, aan de overzijde van Strobrugge, ligt een gelijkaardige bunker. De bunkers ter hoogte van Strobrugge zijn typische constructies van de Duitse marine. Ten noorden van het Leopoldkanaal, ter hoogte van Strobrugge, was een bruggenhoofd ingericht, dat aan westelijke zijde begon bij de geschutspost ter hoogte van Waaktdijk, vervolgens noordwaarts liep tot aan de weg Strobrugge-Ede en vervolgens terugkeerde tot aan de oostelijke artilleriebunker langs het Leopoldkanaal. In Strobrugge zelf, achter dit bruggenhoofd gelegen, waren twee grote bunkers opgetrokken door de Duitse marine. Het betreft een type grote 'Mannschafts Eisenbeton Unterstand' of 'MEBU', dat acht keer door de marine werd opgetrokken langs de 'Hollandstellung'. Een dergelijk grote constructie kon dienen als schuilplaats voor tientallen manschappen. Deze grote bunker uit gewapend beton heeft een rechthoekig grondplan van 26,30 op 9,40 meter, met muren die minimaal één meter dik zouden zijn. Het dak zou anderhalve meter dik zijn. De constructie steekt nu 30 centimeter uit boven de grond. Dit type bunker bevat twee toegangen aan zuidelijke zijde onder schuin aflopend plafond, die uitspringen en de uiteinden vormen van één lange gang. Via twee toegangen in deze gang kunnen de twee grote binnenruimtes bereikt worden. De twee ruimtes zouden ook onderling met elkaar in verbinding staan via een doorgang in de scheidingsmuur. Het dak wordt per ruimte ondersteund door twee achthoekige betonnen pilaren met een doorsnede van een halve meter. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, zowel in 1940 als in 1944, schuilden omwonende burgers in deze bunker.
Met dank aan Agentschap Onroerend Erfgoed en Provincie Oost-Vlaanderen (www.wegwijzerwoi.be)
9990 Maldegem