Duitse bunker

Bijna volledig bovengrondse militaire constructie in een tuin, net ten noorden van de voormalige spoorlijn 58, nu ingericht als museumlijn. Deze bunker maakte deel uit van de hoofdverdedigingslijn van de ‘Hollandstellung’. De hoofdverdedigingslijn tussen Strobrugge (Maldegem) en het Kanaal Gent-Terneuzen kent een grote densiteit aan bunkers. De bunkers wisselen af qua typologie. Ze zijn duidelijk opgetrokken aan de hand van bepaalde standaardontwerpen, maar kunnen niettemin variëren in hun uitvoering. De landmacht maakte gebruik van geprefabriceerde betonstenen die, verankerd met ijzers, dienden als gietkoffer waartussen beton gestort werd. Het plafond is meestal gegoten op ijzeren profielen waartussen houten planken waren aangebracht. Deze bunker wijkt qua grondplan af van de andere gekende bunkertypes. Wellicht is deze constructie opgericht in functie van de spoorlijn met verdedigingsmogelijkheid vanaf de borstwering die fungeerde als open gevechtsopstelling. Deze bunker heeft een rechthoekig grondplan van 7,40 op 6,60 meter, met een bijkomend afgebakend loopvlak en een borstwering aan zuidoostelijke zijde. Bij de toegangen, die slechts 0,70 meter breed zijn, zijn opvallend veel ijzeren elementen bewaard, die vermoedelijk verwijzen naar oorspronkelijk dubbele deuren. Op de borstwering is een fijne afwerkingslaag aangebracht met een ijzeren spil, die wellicht diende om een mitrailleur op te plaatsen.

Met dank aan Agentschap Onroerend Erfgoed en Provincie Oost-Vlaanderen (www.wegwijzerwoi.be)