Duitse bunker

Halfondergrondse betonnen militaire post, gelegen in een akker. De bunker maakte deel uit van de hoofdverdedigingslijn van de ‘Hollandstellung’. De hoofdverdedigingslijn tussen Strobrugge (Maldegem) en het Kanaal Gent-Terneuzen kent een grote densiteit aan bunkers. De bunkers wisselen af qua typologie. Ze zijn duidelijk opgetrokken aan de hand van bepaalde standaardontwerpen, maar kunnen niettemin variëren in hun uitvoering. De landmacht maakte gebruik van geprefabriceerde betonstenen die, verankerd met ijzers, dienden als gietkoffer waartussen beton gestort werd. Het plafond is meestal gegoten op ijzeren profielen waartussen houten planken waren aangebracht. Bij deze bunker is het plafond echter opgetrokken aan de hand van betonstenen, tussen ijzeren profielen. Naar verluidt paalden er links en rechts van deze bunker borstweringen aan, die naderhand afgebroken zijn. De constructie heeft een rechthoekig grondplan van 8,10 op 6,50 meter, opgetrokken uit betonstenen. Op het dak is grasbegroeiing aangebracht, terwijl de dakranden gecementeerd zijn. Tussen de twee toegangen aan zuidelijke zijde zijn de restanten van een betonnen trap te zien, evenals een betonnen luifel versterkt met stalen profielen die uit de bunker komen. De twee toegangen van 0,80 meter breedte vormen de uiteinden van een geknikte gang, die op zijn beurt toegang verschaft tot een binnenruimte van 5,10 op 2,50 meter. In de binnenmuur tegenover de twee deuropeningen zit telkens een kleine opening. Bij de deuropeningen zijn ijzeren deurelementen bewaard. In de gang zijn nog ijzeren haken te zien. In het plafond zit een vierkante opening van 0,40 meter breed. Op enkele betonstenen is een zwart nummer zichtbaar.

Met dank aan Agentschap Onroerend Erfgoed en Provincie Oost-Vlaanderen (www.wegwijzerwoi.be)