Sint-Laurentiuskerk

De oude Sint-Laurentiuskerk, in 1570 als parochiekerk erkend, verkeerde in de 19de eeuw in zo’n slechte staat dat vernieuwing zich opdrong. Aannemer Florimond Van Varenberg uit Gent mocht in 1875 starten met de bouw van de nieuwe, indrukwekkende neogotische constructie, ontworpen door de Gentse architect Edmond de Perre-Montigny, Op 7 augustus 1879 werd de kerk gewijd. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog dynamiteerde het Belgisch leger op 20 mei 1940 ‘uit voorzorg’ de toren. Hierbij werden zware vernielingen aangebracht: de gewelven van het schip, het transept en het koor; de originele glasramen van 1900 door J. Dobbelaere en J. Coppejans; de neogotische beschilderingen van 1900 door kunstschilder Remi Goethals en het orgel door de gebroeders Reygaert. Pas in 1950-52 werd deze oorlogsschade hersteld. Schip, koor en transept werden in originele, neogotische stijl hersteld en voorzien van nieuwe betonnen gewelven. De slanke toren werd echter vervangen door een nieuwe, eigentijdse stoere constructie van 65 m hoog.

Met medewerking van de gemeente Zelzate, Cultuurraad Zelzate en Adviesraad Economie Zelzate