Duitse bunker

Betonnen militaire post in de tuin bij Ledestraat 42. Deze voormalige hoeve is nu ingericht als heemkundig museum, het Bardelaeremuseum. De bunker is ontsloten en verschillende informatiedragers en museumstukken verschaffen meer uitleg. Meer informatie over het Bardelaeremuseum is te vinden op www.tov.be/nl/bardelaeremuseum. De bunker maakte deel uit van de hoofdverdedigingsstelling van de ‘Hollandstellung’. De hoofdverdedigingslijn tussen Strobrugge (Maldegem) en het Kanaal Gent-Terneuzen kent een grote densiteit aan bunkers. De bunkers wisselen af qua typologie. Ze zijn duidelijk opgetrokken aan de hand van bepaalde standaardontwerpen, maar kunnen niettemin variëren in hun uitvoering. De landmacht maakte gebruik van geprefabriceerde betonstenen die, verankerd met ijzers, dienden als gietkoffer waartussen beton gestort werd. Het plafond is meestal gegoten op ijzeren profielen waartussen houten planken waren aangebracht. De opening in de noordwestelijke hoek zou bedoeld zijn als observatie-opening. Veel bunkers van de 'Hollandstellung' werden als huis gecamoufleerd, door er een vals dak op te plaatsen en de muren te beschilderen met baksteenmotief, met suggestie van vensters en deuren. De vierkante uitsparingen op het dak en de verfsporen wijzen op dergelijke camouflage. Deze constructie zou in mei 1940 gebruikt zijn als schuilplaats voor vluchtende burgers. Deze bunker is een betonnen militaire constructie met een rechthoekig grondplan van 9 op 7 meter. Aan de voorzijde van de bunker zijn de vermeende oorspronkelijke beschilderingen in baksteenmotief nagebootst, met suggestie van venster en deur. Aan zuidoostelijke zijde kan het dak bereikt worden via een betonnen trap en luifel. Twee toegangen van één meter breedte aan zuidoostelijke (nu dichtgemaakt) en zuidwestelijke zijde vormen de uiteinden van een geknikte gang. Via de gang kan de binnenruimte van 3,65 op 3 meter bereikt worden. In de zuidwestelijke binnenmuur steken ijzeren haken. In een voeg zijn de initialen ‘C.V.D.’ aangebracht.

Met dank aan Agentschap Onroerend Erfgoed en Provincie Oost-Vlaanderen (www.wegwijzerwoi.be)